حافظ از حفظ می‌گوید
یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد
چرا این سخته برای شاعر اینکه یارش وقتی در شهر هم بوده که به تو سر نمی زده. فکر کنم شاید قبلش شاعر می گفته شاید راه حل دیگری بوده است شاید هنوز وقتی هست. اما وقتی می رود دیگر می گوید محال عقلی است که برگردد و یاد کند حداقل برای یک مدت طولانی. شما برای تصمیم گیری هایی که باید بکنید آیا ددلاین دارید؟ همیشه ددلاین ها اینقدر واضح نیست مثلا می شود همیشه یک مذهبی نصفه نیمه بود. بدون اینکه ددلاین چیزی خراب بشود.( چون اصلا ددلاینش برای این فرد تعریف نمی شود یعنی اگر فردی بود که مذهبی نصفه نیمه نبود اصلا این کار تبدیل نمی شد به چیزی که بخواهد دفعتا برایش کاری کند اون احتمالا در یک مسیر که محرک اون خود فرد بوده است به سمت مذهبی بودن عمیق تر می رود ) اگر از شما بپرسند که اگر درون یک هواپیمای در حال سقوط می بودید چه می کنید . من به نظرم بهتره به سوال اضافه کنیم که شما فکر می کنید چه می کردید. متاسفانه زبان خیلی دقیق نیست یعنی اینکه آنچه که فکر می کنیم با آنکه شاید بعدا اتفاق بیفتد خیلی متفاوت باشد. شاید کمی بهتر باشد که یاد بگیریم چگونه دقیق تر صحبت کنیم. حداقل وقتی با خودمان صحبت می کنیم.
